Żywi silne obawy przed byciem samą.

Ma niskie poczucie własnej wartości.

Jest podatna na sugestię i /lub/ łatwo ulega wpływom zewnętrznym.

Jest nieasertywna, choć może wprost wyrażać swoje niezadowolenie.

Jest bardzo wrażliwa na pochwały lub krytykę.

Może mieć tendencję do „zapominania” /umniejszania/ złego i „pamiętania” /przeceniania/ dobrego.

Łatwo przyjmuje rolę ofiary, lub ma tendencje do bycia ofiarą.

Czuje się odpowiedzialna za emocje i myślenie drugiej strony, choć „przez rozum” może wiedzieć, że to jest dla niej destruktywne.

Uporczywie stara się, by zyskać zaufanie partnera/ki, rezygnując ze swoich potrzeb i aktywności, pomimo doświadczeń bezskuteczności swoich zabiegów.

Długo zachowuje przekonanie, że sprawy przybiorą pozytywny obrót, pomimo braku racjonalnych podstaw.

Na nieuzasadnione podejrzenia, zarzuty, negatywne emocje, postawy, opinie czy zachwiana osoby o nią zazdrosnej reaguje poczuciem winy, choć na zewnątrz może demonstrować złość, żal, czy obrazę.

Jest zaabsorbowana spełnianiem oczekiwań drugiej strony, pomimo osobistego niezadowolenia z tego płynącego.

W lęku przed zranieniem, stara się chronić poprzez manipulowanie informacjami i sytuacjami, by nie były one użyte przeciw niej.

Poczucie bezsilności zastępuje podejmowaniem wysiłków w celu unikania myśli, uczuć, miejsc, osób lub rozmów związanych z wrażliwymi dla zazdrosnego partnera tematami.

Uczy się akceptować jako normalne to, co dla niej jest nienormalne, a z czasem może zatracić poczucie różnicy między jednym i drugim.